Rozdział pierwszy: Ron

" Wracasz do domu z dalekiej podróży

i tak bliskie jest wszystko dokoła!

Cienie mangowców i olbrzymia,

olbrzymia przed oknami topola."

Jedziemy tak już od  dziesięciu minut, byliśmy  na obrzeżach miasta mijaliśmy domy jednorodzinne,  dzieci bawiące się na podwórku,  zwierzęta, a nawet mijaliśmy szkołę.  Patrzę na zegarek za dziesięć czternasta  , taksówka zatrzymuje się z piskiem opon. Słyszę.

- Dziesięć funtów. – wyciągam portfel, biorę piętnaście funtów daję do ręki Stanley’owi  jak się dowiaduję z wiszącego prawa jazdy.

-Proszę Stanley, reszta dla Ciebie –uśmiecham się i wysiadam, zanim zamknę drzwi słyszę „dziękuję” zamykam drzwi a taksówka od razu odjeżdża, stoję na mojej ulicy, idę wzdłuż mijam księgarnie i antykwariaty , skręcam w boczną uliczkę i dochodzę do „Dziurawego Kotła”. Otwieram drzwi i słyszę rozmowy czarodziejów, czuję zapach ognistej whisky, widzę dwóch czarodziejów którzy biją się o kieliszek i ich kolegów próbujących ich rozdzielić, przestaję zwracać uwagę na bijących się mężczyzn, rozglądam się za barmanem, i widzę mojego ukochanego braciszka Ronalda, nie zauważył mnie jeszcze jest zbyt zajęty obsługiwaniem ludzi, Ron dorabia sobie tutaj, jako pracownik wydziału mugolskiego w Ministerstwie Magii dużo nie zarabia, mój brat troszkę się zmienił podkrążone oczy, tygodniowy zarost, lekki brzuszek ach ten Ronald ciekawe jak mu się układa z Lavender po tym jak Hermiona wyszła za Harry’ego … Idę w ciemny róg baru, siadam przy barze i wołam „Barman!” Ron podchodzi  do mnie zaraz i pyta.

-Co podać szanownej klientce ? – nawet na mnie nie patrzy, tylko uparcie trze blat.

-Jeden kieliszek ognistej oraz dużą porcję uścisków.

-Uścisków…?-wyszeptał i spojrzał na mnie, a jego znużona twarz rozjaśniła się dużym promiennym, szczerym uśmiechem .

-Ginny! –wybiega za lady i mocno mnie ściska- Co ty tu Ginny robisz? Nie uprzedzałaś że przyjeżdżasz!

-Ron też Cię miło widzieć- skarciła go za takie przywitanie, ale zaraz się uśmiechnęła- chciałam wam zrobić niespodziankę.

-No i Ci się udało! A mama? Wie już? –pokręciłam głową- A kiedy jej powiesz że przyjechałaś?

-Jak tylko skończę rozmawiać z tobą, udam się do (odbudowanej) Nory. A teraz mów co tam słychać u Ciebie i Lavender?

-Ogólnie to dobrze, mamy zamiar się w sierpniu pobrać, chcieliśmy Ci wysłać zaproszenie na nasz ślub ale tak trudno Cię zlokalizować, lecz skoro tu jesteś, zapraszam Cię osobiście – szczery uśmiech.

-Och to wspaniale! A co u Harry’ego i Hermiony ? Wszystko w porządku ?

-Tak, wszystko w jak najlepszym porządku, mają trójkę dzieci. Najstarszego syna Albusa, później jest Syriusz a na sam koniec Carly. Albus ma osiem lat, Syriusz siedem a Carly to urocza pięciolatka.

-Podobna do Hermiony ?

-Szczerze mówiąc to nie bardzo umiem to stwierdzić ma oczy Harry’ego usta duże i pełne, rumiane policzki, długie falowane brązowe włosy i jest bardzo szczupła . A i już od najmłodszych ciągnie ją do książek.

-Nie mów mi że już czyta? – zapytałam z nutką przerażenia w głosie.

-Nie… podgryza – śmiech, ciepły śmiech. Zawtórowałam mu w tym śmiechu.

-Ach…druga Hermiona nam rośnie! 

-Najwyraźniej, mam na dzieję że nie będzie męczyła ani podgryzała moich dzieci –chwila śmiechu- a u Ciebie Gin co się wydarzyło? Nie widziałem Cię aż dziesięć lat. Gdzie pracujesz? Masz męża? Na jak długo zostajesz? Gdzie mieszkasz? Mam ci tyle pytań do zadania…

-Dobrze, dobrze, po kolei . Pracuję jako adwokat mugolski jak i czarodziejski . Nie, nie mam męża. No jeszcze nie wiadomo. Mieszkam przy Charing Cross Road w kamienicy, mieszkanie z trzema pokojami, dwie sypialnie, salon, łazienka i kuchnia. 

-Adwokat? No, no Gin…ładnie. Gdzie dotąd byłaś? Nie mogliśmy z tobą kontaktu złapać odkąd wyjechałaś, myśleliśmy o najgorszym a ty nagle po dwóch latach wysyłasz list z przeprosinami, a teraz  jesteś tu…

-Ron byłam to tu to tam… 

-A dokładniej?

-We Francji , Hiszpanii , Bułgarii , Włoszech, Libii, Serbii, Tajlandii, Rosji, Grecji  i wreszcie w Japonii a teraz jestem tu, w Londynie.

-Przez dziesięć lat jeździłaś po świecie? – zapytał mój braciszek z niedowierzaniem.

-Tak. A i przywiozłam coś dla ciebie z Japonii…

-Naprawdę? 

-Tak ale to dam Ci i reszcie, wiesz dla wszystkich coś przywiozłam…

-A myślałem że jako jedyny coś dostanę…

-…ale to dopiero dam wam w niedzielę. A  i zorganizuję małą imprezę powitalną u siebie, zaproszeni jesteście oczywiście Ty wraz z Lavender – uśmiech-i kilka innych osób jeszcze zaproszę…

-Ależ Ginny, w niedzielę mama robi rodzinny obiad Bill z Fleur przyjeżdża i no wiesz…

-Wiem, to najwyżej przełożę na później moją imprezę. Dobrze? 

-Dobrze.

-Ron chyba będę już szła.

-Idź, idź tylko pamiętaj idź do mamy.

-Ron pójdę jutro dobrze?

-Dobrze.

-A i nic się nie wygadaj że przyjechałam. Ok?

-Ok.

-Idę – buziak w policzek i mocny uścisk.

****

Mam nadzieję że się wam spodoba :)

Możecie pisać na mojego maila sylwunia_ja@wp.pl ;)

EDIT!!!: Mała zmiana dzieci Pottera są starsze!!!